Ο Τέλε μας εξύπνησε με πρωϊνές ορέξεις
και αμέσως μας επλύμανε με λόγια και με λέξεις
φαίνεται ήρθε νυστικός στον χώρο εργασίας
και καρτερά κεραστικό για της γιορτής την ευκαίρια
Κοπέλλια μου μαζέψτε τον , πριν μπει μες την κουζίνα
γιατί θα φάι τα γλυκά που φτιαξε η Κατερίνα
κι αν δεν κεράσει είναι ντροπή , πολύ μεγάλο κρίμα
γι αυτό κι εγώ ξαδέλφη μου , σου χαρίζω αυτό το ποίημα
Τές ρίμες σσας εθκιάβασα,
ReplyDeleteτζ' έπιασεν με το κλάμαν,
υπόθεσην δεν έσhετε,
τζαι δεν κουτσιάτε γράμμαν.
Έναν ενί το όνομαν,
στου τσιαττιστού τον τοίχον,
γι' αυτόν καλά θκιαβάστε τον,
τούτον δαμέ τον στίχον:
Γνώριμη είναι η φωνή,
του Sovraka του RResse,
σε λλίον θα σας μάθει,
το τι μελή γενέσθαι.
Αμέτρητες οι ρίμες μου,
σαν τες πεφκοβελόνες,
κολάζουσιν τες άγιες,
γεννούσιν τες λεχώνες.
Οι ρίμες μου ακκάννουσιν,
σαν λυσσhιασμένος σhύλλος,
τζαι το π....ττίν οργώννουσιν,
σαν κα....μένος β..λος.
Ποδά δεν ήρτα όμως,
διά να τσακκωθούμεν,
στην τέγνην του τσιαττίσματος,
στα πλόκ να μετρηθούμεν.
Αρκέψασιν ποτζεί,
στο πλόκ ταχα της νήρις,
τζαι ποιός ενί γυρέφκουσιν,
του τσιαττιστού o τζύρης.
Νομίζουν πως εκάτσασιν,
στου τσιαττιστού τον θρόνον,
μα ε' ξερουν πως κλάννουσιν,
μ' άλλου αδρώπου κώλον.