Μια μέρα επροσκάλεσα τον Τέλε εις το casa
Και κείνος μου απάντησε «Άστα να πάνε , άστα»
Γυναίκες του λέω έχει πολλές, από πιπίνια μέχρι τσούρες
Ένας είμαι ο φτωχός, εν τις κουμαντάρω ούλλες.
Μα εκείνος με αρνήθηκε , του λάσκαρε η βίδα
Αντί για δίμετρες θεές, προτιμά την μαύρη μπύρα
Ελπίζω κάποτε να βρει κι αυτός τα λογικά του
Γιατί αν πάει όπως θωρεί , εν να τραβάει τα μαλλιά του
No comments:
Post a Comment