Με 3 ώρες ύπνο

Θέλω να βάλω μουσική , δυνατά μες το γραφείο

Γιατί αλλιώς θα κοιμηθώ , πριν γίνει η ώρα δύο

Δεν ξέρω τι ν’ ακούσω , δεν ξέρω τι θα γίνει

Κι ας έχω ένα playlist που φτάνει ως το Ζύγι

Να βάλω κάτι κλασσικό , λίγη Σοφία Βέμπο

Ή να βάλω τα remix που ‘χουν οι Master Tempo ;

Λέω να κάνω την αρχή με λίγο Παντελίδη

Και καπάκι τα σκυλάδικα με Πάολα και Τσαλίκη

Να βάλουμε την Βίσση μας για να μας πει «Το Τρένο»

Και να γυρίσουμε στο έντεχνο με λίγο Αντώνη Ρέμο

Που όποτε τον σκέφτομαι θυμάμαι και την Ζέτα

Που τώρα με τον Γιάννη μας , ετοιμάζονται για κουφέτα

Yes, Ode του γιου!

Φίλε Παπα-C με λόγια πεπερόνι,
σε σένα υποκλίνομαι μεγάλο ραπερόνι!

Οι στίχοι που αναρτήζεις στο χώρο αυτού του μπλοκ,
χτυπάνε στο κεφάλι, σαν μπάτσου μαύρο γκλόκ

Θα κάναν τον Καβάφη να κρύβεται σε τοίχους,
και τον Αλεπουδέλη να χάνεται στους στίχους.
Τον Διονύση Σολομό, να ντρέπεται να γράψει,
και τον Κωστάκη Μόντη, να ετοιμάζεται να κλάψει.

Η φήμη σου αλωνίζει αστέρια και πλανήτες,
τους seven ουρανούς και σύννεφα αλήτες.

Οι ωδές που υπογράφεις, σαν Φρέντι Γερμανός
γαμ**ε και περνάνε, που λέει κι ο λαός.

Θα μπόρεια ανεξάντλητα να γράφω για εσέ,
μα κλαίει το μωρό μου, και φωνάζει Ωημέ!
Γι΄αυτό εδώ θα κλείσω, μεγάλε αρχηγέ
και πάω να την ταΐσω κοτουλά και πατεε!!

Ode to me

Στις ρίμες είμαι μάστορας κι έχω πολλά προσόντα
και ας μην είμαι πράσινος, όπως τον master Yoda.
Σαν πιάνω πέννα και χαρτί κι αρχίσω εγώ να rhyme,
ευθύς μεταμορφώνομαι σαν να 'μαι o Optimus Prime.
Είμαι ένας καθηγητής, σαν τον Professor X,
και ας μην γράφω στίχους που να μιλούν για sex.

Γι αυτό λοιπόν τα έργα μου, δεν είναι very kinky,
μα τον κόσμο κατακτούν, σαν τον Brain και τον Pinky...
τα πειραματοπόντικα που είναι στο κλουβί,
κι έτσι πληροφοριακά, δεν τρώω το λουβί.
Ούτε το σπανάκι, όπως ο Popeye,
μα αν σου δώσω την μπουνιά, θα γίνει black το eye.

Οι στίχοι μου δεν θ' ακουστούν απ' τους Black Eyed Peas,
μα πάντα είναι τέλειοι ό,τι εσύ κι αν πεις.

Είμαι της ρίμας Superman, μαζί και λίγο Χαλκ,
μα fan μου εσύ, αγαπητέ, να με φωνάζεις Cal.

TeleComeBack - Attempt 1

Πάει ένας χρόνος να πάρω το στυλό, 

να γράψω ενά τεμάχιο καινούργιο και καυτό.

"Τέλε αυτός ο στίχος είναι δανεικός...",

 φωνάζει η συνείδα και με πιάνει πανικός.

Νομίζω επιτρέπετε να είμαι λίγο rusty.

Να κλέβεις Τέλε στίχους όμως είναι very nasty.

Μα ο φίλος Παπα-C με κάλεσε να γράψω,

και λέξεις δεν μου έρχονται, θαρρώ πως θε να κλάψω.

Και θες απροετοίμαστος να γράψεις super ρίμα;

Αλκοόλ πρώτα να πιεις και ύστερα το ποίημα.

Νομίζω η συνείδηση το έχει ένα δίκιο.

Θα κάνω την προθέρμανση, θα βρω τον duper στίχο.

Και θα επιστρέψω σ'αυτό το ριμο-μπλοκ,

με hot δημιουργίες και νέο εαυτό!

Comeback

Καιρός πολύς επέρασε που έχει να ριμάρω,
"Την τέχνη την εξέχασες", μου λεν και θα τα πάρω.
Την ρίμα έχω εμφυτη, η τέχνη δεν ξεχνιέται,
λιγάκι ξεκουράζεται, μα άξαφνα πετιέται.

Με τούτη την επιστροφή, καλώ τους δύο άλλους,
σε τούντο βήμα που 'χουμε, να γράψουν στίχους μιάλους.
Σήμερα είχα έμπνευση για πόνημα μεγάλο,
μα σάννα και βαρέθηκα, γι αυτό δεν γράφω άλλο.